സഭയെവിടെയെന്ന് ചോദിച്ചലഞ്ഞ ഒരു യുവാവിനെ ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു.....
അവന്‍ എല്ലായിടത്തും അലഞ്ഞു..........എല്ലായിടത്തും....എല്ലായിടത്തും.
ഒടുക്കം എന്‍റെയടുത്തും അവന്‍ വന്നു.....എന്‍റെയുത്തരങ്ങളിലും അവന്‍ സംതൃപ്തനായില്ല.............
ഒടുക്കം.....ഞാനും അവനോടൊപ്പം ആ അന്വേഷണത്തില്‍ പങ്കുചേര്‍ന്നു.......
പലരും ചില വാക്യങ്ങള്‍ കുറിച്ചുതന്നു........മറ്റുചിലര്‍ കാണാതെ പഠിച്ച നിര്‍വ്വചനങ്ങള്‍ ചൊല്ലിത്തന്നു..............
പക്ഷേ.....അതെല്ലാം ചില അറിവുകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു.............ദര്‍ശനത്തില്‍ക്കണ്ട സഭയെത്തേടി ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടുമലഞ്ഞു........................
ഏറ്റവുമവസാനം ഞങ്ങള്‍ ചെന്നെത്തിയത് തകര്‍ന്നടിഞ്ഞ ഒരു കുടിലിലായിരുന്നു.......അവിടെ ഭയംകൊണ്ട്‌ വിറങ്ങലിച്ചുപോയ ചില മനുഷ്യക്കോലങ്ങളെക്കണ്ടു......അവരുടെ ശരീരത്തില്‍ മര്‍ദ്ദനത്തിന്‍റെ പാടുകള്‍ കാണാമായിരുന്നു.........
അവര്‍ക്ക് അപ്പം മുറിച്ചുകൊടുക്കുന്ന, അവരുടെ മുറിവുകള്‍ വച്ചുകെട്ടുന്ന ആള്‍ അവരോടും ഞങ്ങളോടുമായി പറഞ്ഞു........നിങ്ങള്‍ക്ക് സമാധാനം......
ഞങ്ങളറിയാതെ പറഞ്ഞുപോയി........ക്രിസ്തു.......ക്രിസ്തുസഭ.................
കണ്ടുമുട്ടിയ എല്ലാവരോടും ആ കുടില്‍ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് ഞങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു.......അതാ ക്രിസ്തു അവിടെ..............അവന്‍റെ ശരീരമാകുന്ന സഭ അവിടെ.....
ആരും ഞങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചില്ല.............ചിലര്‍ പരിഹസിച്ചു....ചിലര്‍ രൂക്ഷമായി ഞങ്ങളെ നോക്കി.....മറ്റുചിലര്‍ ആക്രോശിച്ചു...
എല്ലാവരും വാനോളംകെട്ടിപ്പൊക്കിയ അലങ്കരിച്ച "എ ക്ലാസ്സ്" കെട്ടിടങ്ങളിലേക്കുള്ള ഓട്ടത്തിലായിരുന്നു................
(ഇത് എഴുതുന്നത്‌ അക്രമം പെരുകുന്ന ഒരു സമൂഹത്തില്‍ ക്രിസ്തു എവിടെ എന്ന ചോദ്യത്തില്‍ നിന്നുമാണ്)
No comments:
Post a Comment